Klaag
Ik ga eerst beginnen met leuk nieuws. Gisteren heb ik mini voor het eerst aan de buitenkant van mijn buik gevoeld. Hij/zij schopte al best krachtig. Het maakt het allemaal weer net wat echter, deze zwangerschap.
Want hoe bijzonder ik het ook allemaal vind, genieten doe ik niet. Ja gisterenavond, toen mini ging schoppen en ik weer even op mijn plek gezet werd wat een wonder het weer is dat er weer een kindje in mijn buik mag groeien.
Maar dit is echt de laatste zwangerschap. Hoezeer ik ook altijd geroepen heb dat ik graag 4 kindjes wil. Het is niet haalbaar, psychisch niet, maar lichamelijk zeker niet!
Sinds ik 6 weken zwanger was van mini knakte mijn bekken al geregeld. Nu ben ik inmiddels 17 weken en alles doet me zeer. Ik loop als een piguïn met scheve poten, en ik zucht en steun als een lekke fietspomp...
Alles doet me zeer, zitten, lopen, liggen, opstaan. Ik kan niet meer alleen in bad gaan liggen, nou ja, liggen gaat wel maar eruit komen echt niet.
Werken zit er voor nu ook even niet in. Wel hoop ik nog te kunnen gaan werken, want thuis zitten is niets voor mij.
Voor de kinderen zorgen is echt een opgave. Niene wil nog vaak getild worden, maar dat gaat gewoon echt niet. Dan wordt ze boos en driftig en laat ze zich vallen. Waardoor ze meestal zo hard neer komt dat ik haar wel weer moet oprapen en troosten.
Elin weet intussen dat ik niet meer veel kan. Maar ik moet nog 23 weken. Het aftellen is begonnen..
De eerste afspraak bij de osteopaat is afgelopen vrijdag geweest, maar kan nog niet zeggen dat het geholpen heeft. De laatste vrijdag van 2012 moet ik weer terug komen, tenzij het erger wordt.
Tegen die tijd ben ik 20 weken zwanger en is het echt aftellen al begonnen.
reacties (0)